Geen flauwe excuses meer!

Het is eindelijk een feit. Mensen kunnen me niets meer maken. Ik heb gewoon een ziekte...

Die Engelse bedenken ook altijd weer nieuwe gekke weetjes. Een jongen in het plaatsje Dundee kwam zijn hele leven lang overal te laat. (Beetje herkenbaar natuurlijk) Uiteindelijk was daar het verlossende woord van de doktoren. Hij lijdt gewoon aan een chronische vorm van de 'te laat kom-ziekte'. Het is maar net wat je ontdekt.

De man heeft maar weinig tijdsbesef en kan daarom moeilijk inschatten hoe lang iets duurt. Dat probleem herken ik. Een ruwe schatting kan ik wel maken, maar een of andere manier mislukt dit dan weer altijd.

Ik heb dus geen flauwe excuses meer. Kan er gewoon niets aan doen. Misschien ook maar eens een bezoekje nemen bij deze doktor. Wie weet komt er bij mij hetzelfde uit...

#FF Je beste maatje of je superheldinnen

Programma's die je altijd keek vroeger. Geweldig kan ik wel zeggen! Herken jij er nog een paar? Al die tekenfilmpjes...

Festivals en tijd

Zoals ik ooit eerder had verteld op mijn blog, vliegt de tijd soms voorbij of gaat het mega langzaam!

Aangezien ik een echte liefhebber ben van festivals, kan ik hier wel wat over vertellen. Ik kan niet wachten tot het seizoen weer begint. Heerlijk in het zonnetje, zonnebrilletje op en de voetjes van de vloer laten gaan. Ik krijg er helemaal de kriebels van! Echte festivalkriebels!

Van dorpse meisje, naar stadse dame

Na een tijd lang gezocht te hebben, lijstjes maken met wat mijn wensen waren en gekeken naar wat ik zelf nog moest halen, heb ik het gevonden. Deze dame is vanaf nu Tilburgse!

Mijn tijd is aangebroken, het ouderlijke warme huisje verlaten voor een totaal nieuw hoofdstuk in mijn leven. Oftewel een nieuw tijdsperk is begonnen. Zoals ze zeggen: 'Het studentenleven kan nu pas echt beginnen'. Of ik dat ook echt vind... Ik zie wel wat de tijd me gaat brengen. In ieder geval kan ik zeggen: 'Ik zit op kamers!:D'.

Vader en moeder laat ik achter, maar in de weekenden kom ik ze heus wel even opzoeken. Een dikke knuffel en een smakkerd geven. En natuurlijk mijn vrienden. Die kan ik sowieso niet missen.

Voor een tijdje, ga ik de cultuur opsnuiven. En nee, daarmee bedoel ik gewoon het op zichzelf wonen. En alles wat daarbij komt kijken. Volle moed stap ik in een nieuw hoofdstuk en hoop ik dat ik dit hoofdstuk met een glimlach kan gaan afsluiten. De toekomst ziet er rooskleurig uit! Let's begin!

The making off

Vorige week donderdag was de première van mijn sixty seconds movie te bewonderen. Al met al kan ik zeggen dat ik er best trots op ben. Tijdens het tandenpoetsen en het bij babbelen met mijn broer, kwamen binnen no time op dit idee. Ik kreeg al helemaal de kriebels om dit te gaan uitvoeren.