About me

woensdag 17 december 2014

Rennen, stilstaan en weer doorgaan

Piep, piep, piep... Bah de wekker gaat weer om zeven uur. 

Je warme nestje gaan verlaten, waar je 's nachts op hebt liggen broeien. De dekens van je afslaan en je benen eruit zwieren. Brrr, veel te koud. Ik ga toch nog even terug liggen in mijn warme nestje.

En dan is daar het besef. Shit! Ik moet er nu echt uit anders red ik het niet, want de bus wacht niet even vijf minuten. Als een gek naar de bus rennen en ja hoor, hij rijdt voor mijn neus voorbij. De buschauffeur gniffelt nog stiekem in zijn handje. Wachtend op de volgende, waarvan ik al kan ruiken dat die propvol zit. (Verwarming volop open, gaan de zweetklieren iedereen in de bus klieren). En precies zo is. Intussen valt er ook nog regen, want we zijn immers in Nederland. Openbaar vervoer, je moet het er maar mee doen als student. Herkenbaar?

Gelukkig ben ik maar een vrolijk persoon en laat ik het niet bij de pakken neerzitten. Dopjes in, lekker muziekje op of een gezellige buurman/vrouw is mijn dag weer goed. Die treinreizigers trouwens... Respect!

Al die verhalen, die kennen jullie intussen wel. Vandaag had ik er zelf eentje meegemaakt. Dit keer moest ik helemaal naar Schiphol. Lekker op vakantie:D NOT! Helaas, het was gezellig observeren naar backpackers. Zeker niet verkeerd met een lekker bakje pleur. Na drie kwartier vertraging, drie keer stil staan in de middle of no where en overstappen omdat er weet ik veel wat aan de hand was, zagen we de eindbestemming in zicht! Herkenbaar?

Ach ja, dan ben ik maar weer blij dat een autootje niet zo verkeerd is. Alleen dan heb is er file. Het is ook nooit goed! Hou nu maar snel op, morgen gaat die wekker weer. Piep, piep, piep...

Zie jij jezelf terug in dit verhaal? Ben namelijk benieuwd wat jou grootste ergernis is in het openbaar vervoer of verkeer.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten